Sołectwo Tłuczewo

Sołtys: Agnieszka Pipka - Szczypior   Rada Sołecka:
Adres: Tłuczewo 35
84-223 Linia
Mieczysław Barzowski
Kalkowska Elżbieta
Wroński Grzegorz
   

 

SOŁECTWO W LICZBACH:

Powierzchnia............................................  
Liczba ludności ........................................    
Liczba gospodarstw rolnych.....................  
Liczba podmiotów gospodarczych ...........  
695 ha
210
37
8
 

        TŁUCZEWO to sołecka wieś położona przy starym bro­dzie przez Łebę. Dziś przebiega tędy szosa z Lini i Lęborka do Strzepcza. Wieś jest nieduża, lecz malownicza. Łeba płynie tutaj w dolinie, a większość budynków można uznać za zabytkowe. 
    Dawniej miejscowość ta nazywała się Kluczymost, co potwier­dza pierwsza wzmianka o Tłuczewie, pochodząca z roku 1314. Wymienia ona te wieś jako Cluschemost. Kolejny zapis z 1323 roku to Cluczow, stąd też nazwa niemiecka tej wsi brzmi Klutschau. Od XVII wieku w polskich źródłach osada nazywana jest tylko Tłuczewem. 
    Miejsce to było zamieszkane już w epoce brązu. W 1995 roku podczas kopania rowu pod kabel zniszczono tu grób skrzynkowy i gdyby nie próba sprzedaży brązowych szczypczyków do wyrywania zarostu w wej-hcrowskim muzeum, zapewne nikt o znalezisku by nie wiedział. 
    W 1342 roku wymienia się istniejący w Tłuczewie młyn nale­żący do oliwskicgo klasztoru. Według lustracji z roku 1565 była to wieś, „którą zewsząd lasy bukowy i dębowy okrążyły".Gruntu uprawnego było w Tłuczewie 10 włók, a sołtys z trzech włók był powinny służbę. Gburów było wówczas trzech na siedmiu włókach. We wsi funkcjonowała karczma, a karczmarz od szynku płacił podatku kur 15. Młynarz miał prawo do siedmiu włók, ale ich nie uprawiał. Wieś płaciła też opłatę leśną. „Kościoła we wsi nie mają, do Strzebcza przy­słuchają. ". W Tłuczewic w 1701 roku było 48 mieszkańców. Katolików było 38, a 10 było protestantami. W 1781 roku na 56 mieszkańców Tłuczewa oraz Karczmy Zarzecznej katolików było 51, a ewangelików 5. 
     W okresie międzywojennym Tłuczewo było siedzibą gminy należącej do wójtostwa w Lini i starostwa w Kartuzach. Na zachód od wsi przebiegała granica państwowa, a przy drodze prowadzącej do Lęborka znajdowały się posterunki celne. 
     Nad Łebą stoi funkcjonujący zabytkowy młyn z po­czątku XX wieku (można poprosić młynarza o oprowadzenie). W Tłuczewie przez długie lata mieszkał pisarz i poeta Alek­sander Labuda, który w historii literatury kaszubskiej zapisał się przede wszystkim jako autor znakomitych humory­stycznych powiastek. Do dziś jego rodzina mieszka w starej szkole. Na jej ścianie znajduje się tablica upamiętniająca jego dokonania, a przy drzwiach do budynku stoją kamienne po­piersia wyobrażające Majkowskiego i Labudy. 
     BOREK to nie istniejąca od wojny wieś szlachecka położona na północ od Tłuczewa. 
     Niemiecka nazwa tej wsi brzmiała Borrek. W 1701 roku na 18 mieszkańców Borku 16 było katolikami, a 2 protestantami.W 1828 roku majątek Borek, wraz z Dargolewem i Szopą, stał sio własnością podpułkownika Lco von Zelewskiego. Do roku 1871 Borek i Szopa jako szlacheckie przysiółki stanowiły część Strzepcza i miały 8 dymów. W roku 1869 Borek zamieszkiwało 88 osób. Później połączono Dargolewo, Borek i Szopo tworząc obszar dworski pod nazwą „Waldeck", który był własnością von Dombrowskiego, a następnie niejakiego Friedrichsa z Sopotu. 
     W 1939 roku Niemcy wysiedlili wszystkich mieszkańców Borka i utworzyli na zabranym terenie poligon lotniczy. Po wojnie mieszkańcy powrócili do swoich domostw, by po roku być ponownie wysiedlonymi przez polskie władze wojskowe, które przejęły teren na istniejący do dzisiaj poligon lotnictwa marynarki wojennej.