Sołectwo Zakrzewo

Sołtys: Kreft Kazimierz   Rada Sołecka:
Adres:
Zakrzewo 18
84-223 Linia
 
Maszota Karol
Kotłowski Mirosław
Bigus Kazimierz
Gafke Piotr
Grzeńskowski Marek
     

 
SOŁECTWO W LICZBACH:

Powierzchnia............................................  
Liczba ludności ........................................    
Liczba gospodarstw rolnych.....................  
Liczba podmiotów gospodarczych ...........  
852 ha
321
58
11

      ZAKRZEWO najczęściej kojarzy się z nazwą stacji kole­jowej na linii Kartuzy - Lębork, aktualnie nie istniejąca, posiadającej także drugi człon -Linia. W rzeczywistości stacja położona jest na gruntach Zakrzewa, ale do samej wsi jest dalej niż do Lini. Dzisiejsze Zakrzewo jest niedużą wsią położoną przy drodze z Lini do Lęborka.
    Nazwa wsi pochodzi od jej położenia „za krzami", czyli, tłumacząc z kaszubskiego, po prostu za krzakami. Niemiecka nazwa wsi to początkowo Wihelmsdorf, następnie Werder. 
     Pierwsza wzmianka o Zakrzewie, zapisanym jako 'Sackrsow', pochodzi z roku około 1400. Stąd wywodzi się liczna familia Zakrzewskich, nosząca przydomki Brzeczka, Drewa, Kos, Malotka, Wulf i Żelazko. Ostatni i nieco śmieszny z przydomków należał najprawdopodobniej do miejscowego kowala. Za czasów I Rzeczypospolitej należało Zakrzewo do powiatu mirachowskiego. Właścicielem wsi w 1624 roku był Łukasz Wulff-Zakrzewski, a w 1627 roku Wawrzyniec Drywa-Zakrzewski. W 1648 roku płacił tu Zakrzewski od 8 włók folwarku 8 florenów, a Siemirowski od 4 włók folwarku 4 floreny. 
     Szybko postępowało rozdrobnienie majątków. W roku 1717 Zakrzewo należało już do siedmiu rodzin. Wszyscy mieszkańcy, a było ich 42, byli protestantami. Pod koniec XVIII wieku na 66 mieszkańców przypa­dało 18 katolików i 48 luteran. Wieś i folwark szlachecki liczył wówczas 14 dymów, a właścicielami folwarku byli von Drywa i von Weiher. 
     Dobra rycerskie w dwu działach na końcu XIX wieku miały 559 ha obszaru i były własnością powiatowej spółki oszczędnościowej z Lęborka. W 1885 roku Zakrzewo liczyło 64 mieszkańców, którzy korzystali z poczty w Łebuni. Dwadzieścia lat później było już 257 mieszkańców i wieś należała do okręgu urzędowego w Okalicach. 
     W roku 1920 przy wytyczaniu nowej granicy Zakrzewo znalazło się po stronie polskiej jako wieś graniczna. Na rogatkach Zakrzewa przebiegała granica państwowa. Podobnie jak mieszkańcy Kętrzyna także Zakrzewiacy należeli do parafii w Rozłazinie.  Aktualnie obie miejscowości należą do Parafii Linia.